De wind zat zoals verwacht goed in het voordeel van de Algottanen die zelfs aangevoerd werden door Maarschalk Grootcommandant Keizer Rujik De Grote. In compacte formatie voeren allen de landtong rond, en passant het Tezandriesch fort dat er stond uitschakelend. De Tezandriers wisten niet goed wat hun overkwam en kwamen maar langzaam op gang. De hoofdstad zelf werd onmiddellijk bedreigd. Gelukkig hadden de militaire opperhoofden van Tezandrie zich steeds op en top weten te onderhouden. Het admiraalsschip onder leiding van Loyd stelde zich perfect op en kelderde met twee welgemikte schoten een wolfship. De vreselijke kreten van de bemanning zullen ons nog lang in de oren klinken. De schermutselingen waren nu pas goed begonnen. Rujik himself besloot om met een gewaagd maneuver zich nu ook in de strijd te werpen. Na een omtrekkende beweging gemaakt te hebben, kreeg het Tezandrische tweede in command wolfship, het zwaar te verduren. De situatie werd bijzonder netelig. Gelukkig kon Admiraal Loyd zijn schip loswerken uit het geharrewar en Rujik aanpakken. Dat lukte vrij aardig, en het Algottaans schip vatte snel vuur. Intussen snelde de vloot uit Telan te hulp en walste werkelijk over de futiele Algottaanse weerstand. De 3 schepen met lichte averij zeilden verder zo snel ze konden om de Tezandrische vloot uit de allesbehalve rooskleurige situatie te redden, althans dat was toch de bedoeling.
De Tezandriers stonden er helemaal niet goed voor. 2 schepen waren al verloren gegaan en door de zo ontstane bressen kon de Algottaanse overmacht zich een weg naar de hoofdstad banen. In Candron hielden ze de kanonnen al in de aanslag. Toen Rujik in een wanhoopsdaad zijn schip tegen Loyd's voerde en het dan enterde geloofde niemand in de goede afloop, maar bleek dat de Algottanen beter getraind waren... ofwel deed het vuur aan hun achterste het misschien... feit is dat de Tezandriers overrompeld werden en Loyd dus passe was. Net zoals zijn schip...
Jammer genoeg voor Rujik was zijn schip ook naar de haaien... het brandende ding was totaal geen bedreiging meer en zonk uiteindelijk. Maar nu hadden de versterkingen uit Telan zich volop in de strijd geworpen, niet gehinderd door tactisch inzicht overigens. De doorgebroken schepen werden tegengehouden door welgemikte schoten vauit de stad. Geruchten doen de ronde dat koning Ergatis zelf achter een van de kanonnen stond. Het overblijvende wolfship van de Algottaanse zeemacht spreidde nog enkele heroische maneuvers ten toon, maar sneuvelde dan zelf in de aanval op de stad. Enkele schepen liepen dan ook nog bijna vast op land en moordden elkaar uit. Maar Tezandrie was gered. Maar de prijs was zwaar.... ik vrees dat de zeemacht niet meer is....